Maar het begon toch wat te knagen, want eigenlijk heb ik nog een hoopje stoffen liggen waar ik nog niets mee gemaakt heb. Een compromis dus: alvorens naar het Stoffenspektakel te gaan moest ik van mezelf nog een kledingstuk maken met een stofje uit de voorraad! Zo gezegd, zo gedaan!
Aangezien het zonnige lenteweer maar van korte duur was en het terug koud en regenachtig was, vond ik het de ideale gelegenheid om toch nog een winterse stof te verwerken die ik in het najaar kocht. (Ja, toen had ik nog het plan om daar vóór de winter een kleed mee te maken!)
Deze warme, soepele en iets dikkere grijze stof leek me heel geschikt om me aan de Elisa jurk van La Maison Victor te wagen.
Het werd mijn eerste Elisa jurk, maar meteen ook mijn eerste creatie uit La Maison Victor! Spannend dus... Op de schouderstukjes na, waar ik niet wijs uit geraakte, is het behoorlijk vlot gelukt. Ik wou die jurk graag dezelfde avond nog af hebben, dus een hulplijn inschakelen en wachten op respons was voor mij geen optie, dan maar zonder de schouderstukjes. (Geduld is een mooie deugd? Ik moest wel hetzelfde weekend nog -zonder schuldgevoel- op het Stoffenspektakel geraken hé!) En enkele uren later was het zover, de jurk zat helemaal in elkaar! Hier en daar heb ik toch wat aanpassingen moeten doen. Zo waren de mouwen veel te breed en te lang, die heb ik aangepast aan mijn armen en uiteraard...de lengte moest flink ingekort worden. Dat laatste lag niet aan het patroon... ;-)
Hier het resultaat: (En zoals je merkt heb ik nog steeds geen nieuw en degelijk fototoestel aangeschaft, sorry daarvoor!)
Dit geeft echt veel voldoening. De avond nadien had ik het kleedje al aan voor een avondje uit met een vriendin. Vol trots stap ik dan ergens binnen, stiekem zin om aan iedereen te gaan vertellen "Ik heb dit zelf gemaakt!", maar ik hou m'n mond (en dat is moeilijk voor een enthousiaste flapuit als ik)...tot iemand zegt dat ik een mooi kleedje aan heb, dan floep ik het er toch maar uit, blinkend en met een smile tot achter mijn oren!
Als ik de Elisa nog eens maak, ga ik toch voor één maat kleiner gaan. Aangezien het een wikkeljurk is valt het niet zo op, maar de jurk zit toch vrij ruim, maar liever te groot dan te klein!
En oh ja, op het Stoffenspektakel ben ik -uiteraard- niet met lege handen naar huis gegaan... :-)
Veel liefs,
NiNi
