Het was alweer een leuke en drukke maand en de eindspurt naar de grote vakantie komt stilaan in zicht. En met de twee lange weekends in mei kwam dat vakantiegevoel toch al even op, als een soort 'amuse' en voorgerecht voor de zomervakantie. En ik geef toe, ze smaakten naar meer! :)
Ik kijk er alvast naar uit, maar eerst nog de zonnige maand juni.
In mei was het moederdag, het uitgelezen moment om de mama's in de bloemetjes te zetten. Ik had al iets gekocht, maar wou ook nog iets persoonlijk maken, geen gemakkelijke opdracht... Wat maak je in godsnaam voor je moeder? Eureka! Bij een geschenkje hoort een kaartje, toch? Laten we ons daar eens aan wagen.
Dé gelegenheid om mijn sketch pens uit te testen en met de hulp van Loesje Luz (klik zeker eens door naar haar blog) maakte ik mijn eerste 3D-kaart! Het was een gezellige en leerrijke avond, voor herhaling vatbaar.
De eerste 3D-kaart, voor mijn mama
De eerste test met de sketch pens, je maakt een ontwerp op je computer (dit was een bestaand sjabloon) en de pennen tekenen het voor jou.
Hetzelfde weekend van moederdag was ik uitgenodigd voor een housewarming party. Een paar dagen voordien kreeg ik een melding dat er een nieuw bericht werd gepost voor dit evenement, even doorklikken dus... Een link met daarbij de boodschap"Voor wie nog inspiratie zoekt voor een Disneypersonage, hierbij een handige site!". WAT? Verkleden? Dresscode Disney? Hier was ik niet op voorzien! Oeps...volgende keer dus iets grondiger mijn uitnodigingen lezen...
Aan de slag! In de kleerkast niet direct iets geschikt gevonden, dan maar koortsachtig zoeken tussen mijn stofjes of er niets bruikbaar tussen zit, met de laptop naast mij op de pagina 'Disney characters' van Google afbeeldingen.
Onderaan de stoffenstapel lagen een geel en een felblauwe stof op elkaar, ik had Google niet nodig om meteen aan Sneeuwwitje te denken... Ja, dat is het! Dat is helemaal Sneeuwwitje, ik ben gered, ik heb een outfit! Oh wacht...ik heb geen outfit, ik heb gewoon twee lappen stof. Maar goed, het is een begin. Nu nog een eenvoudig patroontje zoeken om daar snel (lees: een race tegen de klok) een Sneeuwwitjeskleed van te maken. Patroon: niet gevonden. (Kleine situatieschets: de euforie 'hoera, ik ben gered' sloeg even om in 'Lap, wat nu?'.) Opgeven was geen optie, ik had het nu in mijn hoofd gestoken dat ik daar een Sneeuwwitjeskleed van kon maken, dus dan moest ik dat maar zien te fiksen ook, het bricoleren kon beginnen.
Voor het bovenstuk baseerde ik mij op de Robe Belladone, die ik al eerder maakte. Maar het rugstuk kon ik hiervoor niet gebruiken, aangezien daar een 'gat' in zit, dan maar zelf iets tekenen voor de rug. De mouwen waren nog de moeilijkste bevalling, echt geen makkelijke klus om zelf mouwen te tekenen, ik had het ook nog nooit gedaan, gelukkig is mijn vriend Google altijd paraat om me bij te staan met raad en daad. Zo kwam ik terecht op deze link: Mammalous - de mouwqueeste. Als je de titel van haar bericht leest kan je al lichtjes afleiden dat het tekenen van mouwen bij haar ook niet bepaald van een leien dakje liep. Als je dan even doorklikt naar de link zal je zien dat je er best je hoofd bij houdt, maar 't is wel echt supergoed uitgelegd éééén gelukt! (Situatie-update: 'Goed bezig, you can do it! Tandje bijsteken, je hebt nog een paar uurtjes voor je naar het feestje moet, het is niet onmogelijk.')
Dan de rok eraan zetten, de tijd gaat zoooo snel, ik had dus geen tijd om de rok eerst op te meten en op het bovenpand te spelden, het was dus erop leggen, stikken en hopen dat het op iets trekt... Don't try this at home!
En dan de blinde rits, eens deze erin zit moet ik enkel nog de onderkant van de rok omzomen en ben ik klaar. (Situatie-update: 'Alright! Nog twee uur de tijd. 't Komt goed, nog even doorbijten.')
Ik had onlangs een universeel blinde rits-voetje gekocht, want voordien stak ik die altijd met de hand in, maar dat is en werkje van uren en je moet zo fijn werken dat je voortdurend kramp krijgt in je vingers. Maar oh nee, het mocht niet baten, zo universeel bleek dat ritsvoetje toch niet te zijn! Dat wordt er toch eentje om met de hand in te steken. (Situatie-update: 'Neeeeee!!! En ik moet nog douchen en nog omzomen, dat gaat nooit op tijd lukken'.) Maar er zat niks anders op. Een goed muziekje op de achtergrond met een stevig tempo en doordoen!
En weet je wat? Het is me gelukt! Apetrots uiteraard! Vooral heel trots dat ik voor het eerst een beetje zelf een patroontje ineen had gestoken, voor het eerst mouwen getekend en voor het eerst op zo'n korte tijd een kleed ineen had gestoken. Al moet ik ook toegeven dat er enkele fouten in slopen, maar ik had geen tijd om die recht te trekken.
Een vriendin van me had nog een onderrok, een bruine riem om de taille te accentueren en een rood strikje, dankzij haar accessoires was de outfit nog leuker! Helemaal klaar voor een geslaagde avond!
Het zelfgemaakte Sneeuwwitjeskleed...een obstakelrace tegen de tijd!
Een vriend van me wordt in augustus voor het eerst vader. Hij vroeg me of ik een geboortebord kon maken voor in hun voortuin. Hij wist al volledig hoe het er moest uitzien. Een echt verkeersbord, een parkeerbord, maar dan voor de ooievaar i.p.v. een auto. Zelf zorgde hij voor een aluminiumbord en kwam hij een handje toesteken bij het maken ervan. Onder dit bord zal een kleiner aluminiumbord hangen in dezelfde stijl met daarop de naam...dat houden we dus nog even geheim!
Het geboortebord
Hieronder mijn andere creaties van de voorbije maand.
Een zak, bedrukt met de afbeelding van het geboortekaartje.
Een rompertje met een schaap voor Odin.
Bij de unieke geboorte van een drieling hoort een origineel cadeau...ze kregen alvast dit klokje met de afbeelding van het geboortekaartje en...
Deze truitjes met als toepasselijk opschrift 'One is a company, two is a crowd, three is a party!'.
Nooi deed haar lentefeest en kreeg een koffertje om haar medailles in te bewaren.
Ik kon Nooi haar zusjes toch niet met lege handen achterlaten...De zusjes kregen elk een spaarvarkentje met hun naam erop en geef toe...'t zijn echte fotomodellen!
Tot de volgende!
Liefs,
NiNi
